Θα εξαφανιστούν ως το 2050 οι κοραλλιογενείς ύφαλοι

Η υπεραλίευση και η παράκτια οικιστική ανάπτυξη από τις μεγαλύτερες απειλές

Όλοι οι κοραλλιογενείς ύφαλοι του κόσμου είναι πιθανό να έχουν εξαφανιστεί έως το 2050 γεγονός που θα θέσει σε κίνδυνο τις ζωές 500 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Σύμφωνα με έρευνα που έγινε, μέχρι το 2030 θα έχει εξαφανιστεί το 90% και οι περιβαλλοντολόγοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου λέγοντας ότι για να προλάβουμε την ολική εξαφάνιση θα πρέπει πολύ γρήγορα να ληφθούν μέτρα.
Οι ειδικοί, συγκαταλέγουν στη λίστα με τις σημαντικότερες απειλές την υπεραλίευση την παράκτια οικιστική ανάπτυξη και την κλιματική αλλαγή.
Το 2005 η Καραϊβική ήταν η περιοχή όπου παρατηρήθηκε η μεγαλύτερη εξαφάνιση των κοραλλιογενών υφάλων που έχει παρατηρηθεί ποτέ παγκοσμίως, γεγονός που οφείλεται κατά μεγάλο ποσοστό στην άνοδο της θερμοκρασίας της θάλασσας.

Οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κάνουν τους ωκεανούς πιο όξινους κι αυτό με τη σειρά του θα κάνει την ανθρωπότητα να βιώσει καταστάσεις που έχουν να συμβούν από την περίοδο των δεινοσαύρων.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι κοραλλιογενείς ύφαλοι συμβάλλουν στην αύξηση των θαλάσσιων ειδών, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από οποιοδήποτε άλλο φυσικό περιβάλλον του βυθού.
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν το ιστορικό των απολιθωμάτων για να μπορέσουν να καταγράψουν τον επαναστατικό ρυθμό ανάπτυξης των κοραλλιογενών υφάλων. Η σχετική έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science, αποκαλύπτοντας ότι οι νέες μορφές ζωής αναπτύσσονται κατά 50% πιο γρήγορα στους κοραλλιογενείς υφάλους, σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο θαλάσσιο περιβάλλον. Η μείωση τους θα έχει εξαιρετικά αρνητικά αποτελέσματα στην ανάπτυξη διαφόρων ειδών, ενώ θα επηρεάσει ολόκληρη τη λειτουργία του συστήματος της θαλάσσιας ζωής.

Όλα τα οικοσυστήματα και τα φυσικά περιβάλλοντα είναι σημαντικά για την εύρυθμη λειτουργία και τη συνύπαρξη των διαφόρων ειδών που τα κατοικούν. Παρόλα αυτά, υπάρχουν ορισμένα περιβάλλοντα τα οποία φιλοξενούνε περισσότερους οργανισμούς από άλλα, και η καταστροφή τους θα δημιουργήσει άμεσα προβλήματα σε σημαντικές ζωικές και φυτικές αλυσίδες. Στις μέρες μας, τα περισσότερα οικοσυστήματα βρίσκονται σε κίνδυνο, άμεσο ή έμμεσο. Καθώς δεν είναι δυνατόν να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα προστασίας για όλα τα οικοσυστήματα ταυτόχρονα, θα ήτανε καλό το έργο των αρμόδιων φορέων να δώσει μεγαλύτερη βαρύτητα στα περιβάλλοντα εκείνα τα οποία παρέχουν περισσότερες δυνατότητες ανάπτυξης στους οργανισμούς που τα κατοικούνε.

Πηγή: newsbeast.gr και blueplanet.gr